donderdag 25 oktober 2012

Thursday Challenge: Fall/Autumn

This Thursday's Challenge is about  "FALL/AUTUMN" (Falling/Colorful Leaves, Warmer Clothing, Windy, Cloudy, Flying Kites,...)
Autumn is my favorite season of the year. I love the different light in the sky with the color of the leaves. The colorfull leaves of red, yellow and brown. Mushrooms in all shapes and sizes. The different smell. Wind in my hair. And yes, even the rain and drizzle and misty mornings.


Autumnleaves with dew



Misty morning


Oak leaf


Bright yellow falling leaves


Leaves in a pond

© KH

woensdag 24 oktober 2012

Orchidee

Het is hier wat stiller dan normaal. Ik ben wat afgeleid. 
Mijn oma is gisteravond overleden. Ze was 90 jaar en natuurlijk is dat een hele leeftijd. Maar al is dat een hele leeftijd, nog is het verdrietig. Ik ben zelf 45, dus heb ik haar al waarschijnlijk de helft van mijn leven in mijn leven mogen hebben. Dat is lang, heel lang. En ben ik een gezegend mens. Als ik het zo bekijk. Wat niet wil zeggen dat daardoor het verdriet minder is. Aan de andere kant, ze was op. Ze had een hersenbloeding gehad en had ze die niet gehad, dan had ze nog wel even door gekund maar dat is niet zo dus. Het is niet anders. 

Oma hield enorm veel van orchideeën. Gek eigenlijk dat ik pas op latere leeftijd ook aan deze plant ben begonnen. Ik heb er een aantal staan die het nu al 5 jaar achter elkaar onafgebroken geweldig doen.
De laatste keer dat ik bij oma was, nam ik een orchidee voor haar mee. Mijn zus zei me dat ik hem weer terug krijg. Oma was er zo blij mee dat iedereen het wel tig keer moest horen van wie ze hem gekregen had. Haar oudste kleindochter. Volgende week krijg ik hem weer terug. Mag hij naast alle orchideeën staan die ik ook terug kreeg van mijn schoonmoeder die op een gesloten afdeling zit. Een huis vol orchideeën. Een hoofd vol gedachten aan oma. 

Een enkele orchidee die ik zag bloeien in de dierentuin, mooi helder geel, ter nagedachtenis aan oma: 


© KH

donderdag 18 oktober 2012

Thursday Challenge: Familiar

De Thursday Challenge van vandaag: "FAMILIAR" (Anything that is everyday or familiar to you...)

Dus dagelijkse dingen. Ik moest meteen denken aan waar ik niet zonder kan, elke dag:
Koffie.

Verschillende bewerkingen met Picasa van een 'gewoon' kopje koffie.

Things that are familiar to you, everyday things. I immediately thought of something I can't do without: 
Coffee.
Different edits with Picasa of an 'ordinary' cup of coffee: 









© KH

dinsdag 16 oktober 2012

Mos

Het is even geleden. Ik had zoveel foto's gemaakt, in het bos, hier in de omgeving, én in de tuin, dat ik ze vanavond pas op mijn pc kon zetten, 162 stuks maar liefst. Natuurlijk vallen er altijd een aantal af: té onscherp, te snel genomen, te gehaast, je kent het wel. Het leuke is het bekijken op de pc van de foto's. De mooie althans. Ik ben niet alleen dol op de herfst, de mooie herfstkleuren, paddestoelen, maar ook mosjes. Ik heb ze graag in mijn tuin (all of the above) en die mosjes heb ik én in mijn tuin staan én in het bos gefotografeerd. Niet allemaal gelukt, maar toch een aantal wel:

Deze zijn uit de tuin:


Weidekringzwam met mos onder mijn berk


mosjes

Weidekringzwam in het gras

Deze stonden in het bos:

Mosjes


Ik vind het zo mooi die verschillende mosjes


Net een tapijt


Diverse soorten met spinrag

© KH

donderdag 11 oktober 2012

Thursday Challenge: Feelings

Deze Thursday Challenge gaat over : "FEELINGS" (Love, Hate, Sadness, Anger, Joy, Contentment,...)
Ik moest er even over nadenken, want wat voor gevoel had ik nog 'liggen'. Maar toen ik door mijn foto's aan het 'bladeren' was en deze van Jacob zag, wist ik het: Onverschilligheid.
Jacob is de kat van een mevrouw waar ik gewerkt heb en hij is zo'n relaxte kat. Zo lief en gewoon heel erg 'chill'. En op deze foto's lijkt hij te zeggen: Yeah, what ever...

This Thursday Challenge is about: "FEELINGS" (Love, Hate, Sadness, Anger, Joy, Contentment,...)
I had to think about it because I really didn't know what kind of photos I still had that discribed feelings. But when I was browsing through my photos and saw this one of Jacob, I knew: Indifference. 
Jacob is the cat of a lady that I used to work for and he is such a relaxed cat. Very loving and very 'chill'. On these pictures he seems to say: Yeah, what ever...  





© KH

woensdag 10 oktober 2012

Gelukkig hebben we de foto's nog

Onlangs plaatste ik foto's van zonnedauw hier op het blog: http://kati-picturethis.blogspot.nl/2012/09/soms-moet-je-bukken-om-het-geluk-te.html
Gisteren kwam ik iemand tegen die op diezelfde plek graag komt en uren kan zitten kijken naar wat er loopt, kruipt en bloeit. Ze zit er soms zo lang dat de kleine salamander tegen haar voeten kruipt, de Hooglanders nieuwsgierig op haar af lopen en ze meer ziet dan de 'gewone' wandelaar. Tot haar schrik kwam ze daar deze week weer om er een ravage aan te treffen. De gemeente had in 'al haar goedheid' besloten de boel af te graven voor de ijsbaan deze winter. Verschrikt bleef ze staan kijken en kon de eerste tijd geen woord uitbrengen. Alleen maar verbijsterd staan kijken. Weg zonnedauw, beplanting, of wat dies meer zij. Toen ze van de eerste schrik bekomen was en ze iemand kon aanspreken vertelde diegene dat er vorig jaar bij het schaatsen een paar kinderen van 'hooggeplaatste heren' zich bezeerd hadden aan wat uitstekende stronken of takken in het ijs. Tja, dat gebeurd op natuurijs. Dus besloot de gemeente die samen met Staatsbosbeheer de 'baas' over het gebied is, dat er een heuse ijsbaan gegraven moest worden ten koste van de natuur. Weg witte reigers, weg salamanders die door de beplanting uit het water komen om zich te warmen in de zon. 'Ik moest meteen aan jou denken', zei ze. 'Als jij het zou zien zou je wel eens heel boos worden en een stukje naar ze schrijven.' Ik zei haar dat ik niet eens zou gaan kijken, ik zou boos en verdrietig tegelijk worden om de zoveelste handeling van de mens, het zoveelste ingrijpen van de mens ten koste van de natuur.
Waar haalt de mens het lef vandaan om zich superieur te voelen aan de natuur? Om zich beter te voelen dan de dieren en planten die er leven? Ze roepen moord en brand als er een diertje of plantje uit dreigt te sterven maar zodra er een kind zich stoot aan een tak in het ijs, och, dan graven we alles toch af? Onbegrijpelijk vind ik dit! En als ik zou gaan kijken, zou ik net als zij, alleen maar kunnen staan, vol verdriet omdat ik bij het ras der zotten en egoïsten behoor!



© KH

zondag 7 oktober 2012

Na regen...

...komt zonneschijn. En vanmorgen begon dat al zo mooi, vanuit de auto op weg naar het bos, nog voor het ontbijt:



En in het bos bleef het mooi:




Duizenden kleine webjes op het gras vol dauw

En niet alleen zonneschijn: De paddenstoelen waren de grond uitgeschoten!


Geelwitte Russula


Eekhoorntjesbrood


Purperrode Russula


Gewoon een herfststukje in de natuur!

Later deze week meer.

© KH

zaterdag 6 oktober 2012

Zwavelkopjes

De afgelopen jaren heb ik heel wat foto's van paddestoelen gemaakt. Er zullen er vast nog wel meer volgen deze herfst hoop ik. Maar in afwachting van de volgende explosie aan paddestoelen (wat niet lang op zich zal wachten gezien het weer van de afgelopen dagen) nu vast wat foto's van afgelopen jaren:

Zwavelkopjes zie je vrij veel in het bos:

















© KH

vrijdag 5 oktober 2012

Paddestoelen

Het is weer echt herfst. Mijn eerste herfststorm heb ik overleefd, al was ik drijfnat toen ik vanmiddag thuis kwam. Maar als ik heel eerlijk ben, vind ik het heerlijk, die wind, die donkere jagende wolken, de blaadjes die verkleuren, ik hou er van.
Mooie bijkomstigheid zijn de vele paddestoelen die naar boven komen als het kouder wordt en regent.
Er steken er steeds meer hun kopjes boven de grond, zelfs in mijn tuin tussen het gras. Ik was er op mijn buik bij gaan liggen om wat foto's te maken van deze mooie ranke schoonheden.





Toen ik van mijn werk naar huis fietste zag ik deze weer staan en heb ik er met mijn gsm snel een foto van genomen, voor de gemeentewerken het gras zouden maaien inclusief de zwammen:


Inktzwammen

En deze zag ik afgelopen weekend, heel alleen staan:


De eerste vliegenzwam dit jaar.
Hopelijk volgen er snel meer.

© KH

maandag 1 oktober 2012

Karmozijnbes

Ooit, een paar jaar geleden, kwam er een plant in mijn tuin, een struik. Zomaar spontaan opzetten. Ik had geen idee wat het was. Ik heb het opgezocht en kon het niet vinden, tot iemand via Flickr mij vertelde dat de plant die ik in mijn tuin had staan, een Karmozijn bessenstruik was. Een struik met bessen die voor de mens giftig zijn, maar voor vogels niet. Dus waarschijnlijk door vogel uitwerpselen in mijn tuin gekomen.
In de lente komt hij op, en wordt groter en groter, tot hij eind zomer trosjes krijgt met bloemen eraan. Die bloemen worden in september besjes. Eerst groen daarna donkerrood tot blauwzwart. Samen met het blad verkleuren ze.
De trossen worden zo zwaar dat de takken (die hol zijn) helemaal doorbuigen. Ik heb een keer een merel omhoog zien springen in een poging om een bes te bemachtigen. Niet dat de bessen nu echt heel erg gewild zijn, als voer. Nee, de dames en heren vogels zitten gewoon in deze tijd al op de tuintafel te wachten tot ik ga bijvoeren, terwijl ik denk: Er is voer zat! Eet de bessen maar!
In de winter is de struik weg. Om in de lente weer op te komen.

Maar de bessen zijn ook gewoon mooi: Qua kleur, qua vorm:


De bloemetjes van de Karmozijnbes


Een zwartkopje in de Karmozijnbes


Eerst kleine bloemetjes dan besjes.


Van groene bessen naar blauwzwarte bessen


Het blad verkleurd ook mooi



De bessen worden ook gebruikt om limonade of wijn te kleuren

© KH