Bij het lezen van de opdracht bij deze Thursday Challenge : "HARD" (Stone, Steel, Cement, Glass, Durable, Difficult,...) moest ik meteen denken aan de stenen die al jaren in mijn tuin liggen. We hebben ze zelf gehakt uit grotere stenen van de Jurassic Coast in Dorset, Engeland. Dat mag daar bij de kleinere stenen. Het strand ligt daar bezaaid met fossielen. Grote en kleine. We kwamen thuis met 2 bakken vol. Alleen de grotere stenen heb ik in de tuin gelegd. Nu liggen ze om mijn aangewaaide berkenboom heen. Vond ik wel een mooie afscheiding, beter dan zo los in de tuin.
1 van de stenen met fossielen die mijn toenmalige man uit de losliggende stenen op het strand gehakt heeft.
De grotere stenen behoor je (logisch ook) te laten liggen, daar maak je alleen foto's van.
Je ziet de diverse fossielen zitten.
Bij deze zijn het weer andere soorten, maar heel duidelijk zichtbaar.
Nu liggen ze gezamenlijk om mijn boom in de tuin, de stenen van the Jurassic Coast
© KH
donderdag 25 juli 2013
zaterdag 20 juli 2013
Spelt in een hooiberg
Laatst zijn we een eindje gaan fietsen door de velden. Je ziet het niet veel meer, velden vol rogge en spelt. Je vraagt je onderhand ook af wát het is. Gelukkig hoeft dat niet, de boer zelf had al een groot bord erbij gezet met het antwoord, dit was dus Spelt. En met de gele bloemen erdoorheen een mooi zomers aanblik:
Groot veld met spelt
Veld met spelt en gele bloemen
Gele bloemen in een veld vol Spelt
Spelt
Spelt Halm
© KH
Groot veld met spelt
Veld met spelt en gele bloemen
Gele bloemen in een veld vol Spelt
Spelt
Spelt Halm
© KH
donderdag 18 juli 2013
Thursday Challenge: Abundance
Deze week gaat het in de Thursday Challence over : "ABUNDANCE" (Wealth, Food, People, Love, Lots of Anything,...)
In het Rijksmuseum stonden deze beelden. Het bleken beelden te zijn die aan het praalgraf stonden van Isabella de Bourbon. Ze heten Pleurants.
In 1465 overleed Isabella van Bourbon, de vrouw van Karel de Stoute, hertog van Bourgondië. Hun dochter Maria liet voor haar een praalgraf maken in de Michielsabdij in Antwerpen. Om de tombe stonden 24 beeldjes van rouwende familieleden en voorouders, zogenoemde pleurants. Ze symboliseerden het belang van de Bourgondische dynastie. Deze tien bleven als enige bewaard.
© KH
In het Rijksmuseum stonden deze beelden. Het bleken beelden te zijn die aan het praalgraf stonden van Isabella de Bourbon. Ze heten Pleurants.
In 1465 overleed Isabella van Bourbon, de vrouw van Karel de Stoute, hertog van Bourgondië. Hun dochter Maria liet voor haar een praalgraf maken in de Michielsabdij in Antwerpen. Om de tombe stonden 24 beeldjes van rouwende familieleden en voorouders, zogenoemde pleurants. Ze symboliseerden het belang van de Bourgondische dynastie. Deze tien bleven als enige bewaard.
© KH
zaterdag 13 juli 2013
Aziatische beelden
In het Rijksmuseum is er een Aziatische afdeling. Daar stonden de prachtigste beelden. Hoewel klein, ik vond de sfeer geweldig! En de beelden schitterend!
Shiva Nataraja rond 1100
Monnik. Hij had ontzettende doordringend kijkende ogen!
Bodhisattva Guanyin 12e eeuw
Chinese vrouw
Tempelwachter
Boeddha
Monnik
Amida Nyorai (Buddha Amitâbha) (Japan)
© KH
Shiva Nataraja rond 1100
Monnik. Hij had ontzettende doordringend kijkende ogen!
Bodhisattva Guanyin 12e eeuw
Chinese vrouw
Tempelwachter
Boeddha
Monnik
Amida Nyorai (Buddha Amitâbha) (Japan)
© KH
donderdag 11 juli 2013
Thursday Challenge: Machines
In deze Thursday Challenge gaat het over : "MACHINES" (Simple, Engines, Electronic, Computers, Clocks, Rube Goldberg Machines,...)
Ik kon maar 1 ding bedenken, het ding waar ik het meest mee werk: (en wat hoognodig met pensioen gestuurd moet worden en vervangen moet worden, zo sloom is ie geworden! *zucht* )
© KH
Ik kon maar 1 ding bedenken, het ding waar ik het meest mee werk: (en wat hoognodig met pensioen gestuurd moet worden en vervangen moet worden, zo sloom is ie geworden! *zucht* )
© KH
vrijdag 5 juli 2013
Rijksmuseum
Zoals ik gisteren al zei: Woensdag zijn we naar het Rijksmuseum geweest. En het is prachtig geworden! Ik wilde al jaren mijn 2 jongens meenemen om hen ook dit toch 'mee te geven' in hun leven, zoals ook mijn ouders dat ook bij ons hebben gedaan. Als kind bezocht ik met mijn ouders ook diverse musea en ook het Rijksmuseum. Maar door de verbouwing stelden we het uit. Nu was het dan eindelijk zover. En de heren, nu 18 en 16, hebben beiden met hun handen op de rug discussiërend van schilderij naar schilderij op hun dooie gemak geslenterd. Hun moeder echter kon het niet laten de prachtige schilderijen niet alleen te bewonderen maar ook vast te leggen, om nog een keer te bewonderen. Ik heb in mijn andere blog, Kati's Krabbels hier vandaag ook een blog over geschreven in Kunst op Vrijdag.
Nu wat schilderijen, in een later blog wat beelden:
Het nieuwe Rijksmuseum, met een fikse rij ervoor!
Detail boven de poort
Schilderij Madonna met kind van de vroege Middeleeuwen
De Nachtwacht van Rembrandt altijd lastig vast te leggen met een massa mensen ervoor!
De eregalerij
Het Melkmeisje van Vermeer (Dat hing vroeger ook bij ons thuis, alleen in mijn herinnering was het groter!)
De slag bij Waterloo-Jan Willem Pieneman
Zelfportret-Vincent van Gogh
© KH
Nu wat schilderijen, in een later blog wat beelden:
Het nieuwe Rijksmuseum, met een fikse rij ervoor!
Detail boven de poort
Schilderij Madonna met kind van de vroege Middeleeuwen
De Nachtwacht van Rembrandt altijd lastig vast te leggen met een massa mensen ervoor!
De eregalerij
Het Melkmeisje van Vermeer (Dat hing vroeger ook bij ons thuis, alleen in mijn herinnering was het groter!)
De slag bij Waterloo-Jan Willem Pieneman
Zelfportret-Vincent van Gogh
© KH
donderdag 4 juli 2013
Thursday Challenge: Art
Deze Thursday Challenge gaat over: "ART" (Drawing, Paintings, Sculptures, Brushes, Pens,...)
En dat komt goed uit: Gisteren ben ik een dagje naar het vernieuwde Rijksmuseum geweest. De grootmeester zelf: Rembrandt van Rijn is dan ook het beste van het beste. (Waarover in een later blog meer)
© KH
En dat komt goed uit: Gisteren ben ik een dagje naar het vernieuwde Rijksmuseum geweest. De grootmeester zelf: Rembrandt van Rijn is dan ook het beste van het beste. (Waarover in een later blog meer)
© KH
dinsdag 2 juli 2013
Hommel(es)
Het valt met wat tegen met de 'creepy crawlers' tot nog toe in de tuin. Jammer want hoewel ik niet bijster veel van insecten hou, ze zijn zo leuk om te fotograferen! Maar de hommels waren er al wel bijtijds bij gelukkig. Ik hoop dat de rest volgt en dan vooral de motten, vlinders en kevers en bijen.
Als kind had ik ooit een hommel als 'huisdier'. Het beest was in de drinkbak van de hond gevallen en ik had hem 'gered'. In eerste instantie had ik hem op de passiebloem gezet maar wist ik veel dat die 's nachts zich sloot! De hommel was eruit gekropen met al zijn kracht die hij nog had. De volgende ochtend had ik hem op een grote pot met kleine plantjes gezet, en een stuk ontbijtkoek en stroop gegeven, want zo dacht ik: hommels moeten zoet hebben. Ik aaide hem, noemde hem Hommeles en het was mijn huisdier geworden. Hommeles sterkte aan zo vond ik. Of hij van de stroop en koek at geen idee, maar na een paar dagen was hij weg. Ik was ervan overtuigd dat hij weggevlogen was. En ook al was ik verdrietig, hij was naar zijn Hommel familie terug gevlogen. Later heb ik mijn moeder nog wel eens gevraagd of zij m niet stiekem weggegooid had omdat hij dood gegaan was maar tot op de dag van vandaag beweerd ze bij hoog en laag dat hij echt gewoon zelf weggegaan is. :-) Vandaar mijn voorliefde voor hommels dus.
Hommel opgerold in Moses in het Biezen mandje
Hommel in de papaver
Mooie beestjes zijn het toch, en zo lekker zacht
En weg was ie alweer
Als kind had ik ooit een hommel als 'huisdier'. Het beest was in de drinkbak van de hond gevallen en ik had hem 'gered'. In eerste instantie had ik hem op de passiebloem gezet maar wist ik veel dat die 's nachts zich sloot! De hommel was eruit gekropen met al zijn kracht die hij nog had. De volgende ochtend had ik hem op een grote pot met kleine plantjes gezet, en een stuk ontbijtkoek en stroop gegeven, want zo dacht ik: hommels moeten zoet hebben. Ik aaide hem, noemde hem Hommeles en het was mijn huisdier geworden. Hommeles sterkte aan zo vond ik. Of hij van de stroop en koek at geen idee, maar na een paar dagen was hij weg. Ik was ervan overtuigd dat hij weggevlogen was. En ook al was ik verdrietig, hij was naar zijn Hommel familie terug gevlogen. Later heb ik mijn moeder nog wel eens gevraagd of zij m niet stiekem weggegooid had omdat hij dood gegaan was maar tot op de dag van vandaag beweerd ze bij hoog en laag dat hij echt gewoon zelf weggegaan is. :-) Vandaar mijn voorliefde voor hommels dus.
Hommel opgerold in Moses in het Biezen mandje
Hommel in de papaver
Mooie beestjes zijn het toch, en zo lekker zacht
En weg was ie alweer
Abonneren op:
Posts (Atom)