woensdag 10 oktober 2012

Gelukkig hebben we de foto's nog

Onlangs plaatste ik foto's van zonnedauw hier op het blog: http://kati-picturethis.blogspot.nl/2012/09/soms-moet-je-bukken-om-het-geluk-te.html
Gisteren kwam ik iemand tegen die op diezelfde plek graag komt en uren kan zitten kijken naar wat er loopt, kruipt en bloeit. Ze zit er soms zo lang dat de kleine salamander tegen haar voeten kruipt, de Hooglanders nieuwsgierig op haar af lopen en ze meer ziet dan de 'gewone' wandelaar. Tot haar schrik kwam ze daar deze week weer om er een ravage aan te treffen. De gemeente had in 'al haar goedheid' besloten de boel af te graven voor de ijsbaan deze winter. Verschrikt bleef ze staan kijken en kon de eerste tijd geen woord uitbrengen. Alleen maar verbijsterd staan kijken. Weg zonnedauw, beplanting, of wat dies meer zij. Toen ze van de eerste schrik bekomen was en ze iemand kon aanspreken vertelde diegene dat er vorig jaar bij het schaatsen een paar kinderen van 'hooggeplaatste heren' zich bezeerd hadden aan wat uitstekende stronken of takken in het ijs. Tja, dat gebeurd op natuurijs. Dus besloot de gemeente die samen met Staatsbosbeheer de 'baas' over het gebied is, dat er een heuse ijsbaan gegraven moest worden ten koste van de natuur. Weg witte reigers, weg salamanders die door de beplanting uit het water komen om zich te warmen in de zon. 'Ik moest meteen aan jou denken', zei ze. 'Als jij het zou zien zou je wel eens heel boos worden en een stukje naar ze schrijven.' Ik zei haar dat ik niet eens zou gaan kijken, ik zou boos en verdrietig tegelijk worden om de zoveelste handeling van de mens, het zoveelste ingrijpen van de mens ten koste van de natuur.
Waar haalt de mens het lef vandaan om zich superieur te voelen aan de natuur? Om zich beter te voelen dan de dieren en planten die er leven? Ze roepen moord en brand als er een diertje of plantje uit dreigt te sterven maar zodra er een kind zich stoot aan een tak in het ijs, och, dan graven we alles toch af? Onbegrijpelijk vind ik dit! En als ik zou gaan kijken, zou ik net als zij, alleen maar kunnen staan, vol verdriet omdat ik bij het ras der zotten en egoïsten behoor!



© KH

1 opmerking:

Bas. zei

hoe stom kunnen wij zijn om niet even verder te kijken dan onze neus lang is ,ach het is maar natuur he,wij hebben toch geen zorgen voor morgen?? volgens mij hebben we vergeten dat alles hier maar in bruikleen is.